فرق بیماری دوقطبی با اسکیزوفرنی؛ سرنخ‌هایی برای تشخیص

بیماری‌های روانی از جمله چالش‌های مهم سلامت جامعه محسوب می‌شوند و دو مورد از شناخته‌شده‌ترین آنها، بیماری دوقطبی و اسکیزوفرنی هستند. اگرچه هر دو بیماری روانی جدی محسوب می‌شوند، اما تفاوت‌های بسیاری در علائم، عوامل ایجاد و روش‌های درمان این دو وجود دارد. شناخت دقیق این تفاوت‌ها می‌تواند به تشخیص سریع‌تر و درمان مؤثرتر کمک کند. در مجموعه پریا صادقی شما عزیزان می توانید علاوه بر دریافت مشاوره روانشناسی و مشاوره تلفنی ، نکات آموزشی حوزه روانشناسی را از مجله ما دنبال کنید.

بیماری دوقطبی چیست؟

بیماری دوقطبی که به نام اختلال افسردگی-شیدایی نیز شناخته می‌شود، یک اختلال خلقی مزمن است که افراد مبتلا به آن به تناوب بین دوره‌های شیدایی (حالت‌های بسیار شاد و پر انرژی) و افسردگی شدید (حالت‌های افسرده و بی‌انرژی) حرکت می‌کنند. در این حالت، فرد ممکن است بین این دو حالت بدون هشدار مشخصی جابجا شود و تغییرات خلقی شدید را تجربه کند.

علائم بیماری دوقطبی

• افسردگی: احساس غم و ناراحتی شدید، از دست دادن علاقه به فعالیت‌های روزمره، کاهش یا افزایش اشتها و مشکلات خواب.
• شیدایی: انرژی بیش از حد، احساس اعتماد به نفس کاذب، کاهش نیاز به خواب و رفتارهای پرخطر مانند خرج‌کردن بی‌رویه پول یا شرکت در فعالیت‌های پرخطر.

بیماران دوقطبی ممکن است گاهی دوره‌هایی از حالت هیپومانیا را تجربه کنند که مشابه شیدایی است اما شدت کمتری دارد.

دلایل و عوامل بیماری دوقطبی

علت دقیق بیماری دوقطبی مشخص نیست، اما محققان معتقدند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، عصبی و محیطی نقش مهمی در ایجاد این بیماری دارند. افرادی که سابقه خانوادگی بیماری دوقطبی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

روش‌های درمانی برای دوقطبی

درمان این بیماری معمولاً ترکیبی از داروهای تثبیت‌کننده خلق مانند لیتیوم و داروهای ضدافسردگی است. همچنین، روان‌درمانی و حمایت خانوادگی نیز نقش کلیدی در مدیریت بیماری دوقطبی دارند.

اسکیزوفرنی چیست؟

اسکیزوفرنی یک اختلال روانی جدی و مزمن است که بر نحوه تفکر، احساس و رفتار فرد تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است توهمات (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند)، هذیان‌ها (باورهای نادرست و غیرواقعی) و اختلالات تفکر را تجربه کنند.